DÜŞMAN GİBİ DURAN ZAMAN

Saat 22,00 gelen bir mesajla sahilde buldum kendimi, o gece negüzel uzun zamandan beri görüşmüyorduk ama durgun ve hüzünlüydüm sonradan anladımki ŞEKERİMİ gördüğüm ve tanıştığım gece 6 şubattı..ŞEKER ile tanışmamız ortak arkadaşımızın doğum günüydü aynı masada karşılıklı otursakta o zamanlar kalplerimizde başkaları vardı.nasıl bir dünyadır aradan 2 yıl geçtikten sonra karşılaştıgımızda kalplerimiz boş ama yaralanmış kişilerdik... hani bir kitabın sayfalarında bin farklı duygular yatar ve siz hangi duygu durumundaysanız onu hissedersiniz işte bizde karşılaştıgımızda hissettigimiz duyguyla, 2 yıl sonraki duygularımız daha farklı ama ben hayatında hangi roldeyim,kalbinin hangi terkedilmiş köşesindeyim...MURATHAN MUNGAN'nın yazısında ikimizi çok iyi anlatmış
Yaz başıydı gittiğinde.Bir aşkın ilk günleriydi daha.Aşk mıydı,değil miydi? bunu o günler kim bilebilirdi?Eylül'de aynı yerde ve aynı insan olmamı isteyen notunu buldum kapımda.Altında 16.00 diye yazmışsın ve 16,04 tü onu bulduğumda.
Daha o gün anlamalıydım bu ilişkinin yazgısını
Tavkim tutmazlığını
Aramızda bir düşman gibi duran
Zaman'ı
Daha o gün anlamalıydım
Benim sana erken
Senin bana geç kaldığını