8 Ocak 2009 Perşembe

TERKEDİLİŞ

Bu hayatta doğmanın bedeli olan ölümü tadacağız ama sevdiğimiz insanları biz hayatın soluğunu hissederken kaybedeşimiz acı oluyor.Her ölüm haberi aldığım zaman aklıma dedemi kaybedeşim aklıma geliyor.Ölümü kaybedeş diyorum çünkü ölüm bedeni alıp götürüyor ve biz bu hayatta tutanabilecek,üzüntümüzü ve mutluluğumuzu paylaşacak sevdiğimiz birilerini yanımızda görmek istiyoruz.Gözümüzden yaş geliyor yanlız bırakılan bu hayatta ne yapabileceğimize aglıyor ve üzülüyoruz yani KENDİMİZE ve caresizliğimize...Ölüm zaten o cansız bedeni alıp götürdü bizden.Olan kalanlara oluyor anlıcağınız.Ben ölürsem ağlamayın benim arkamdan öpücüklerle uğurlayın beni gülücüklerle gönderinki,gözüm arkada kalmasın.Size hüzünle değil gülseyerek bakayım...

0 yorum:

Writing Blogs - Blog Catalog Blog Directory

  © Blogger templates ProBlogger Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP