SON NEFES

İnsan sevdiğini görmek için dağları ,denizleri aşar ya işte bende sevdiğime öyle koştum. Kalbimdeki sevgimi,gözlerime göstermek istercesine...Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki duracak sandım bir an.O kısacık zamanda oturduğumuz bankta güneşin o muhteşim parıltısını gözlerinde izlemek o an gerçekten anlatılmaz yaşanırdı.Ayrılık saati gelmişti yine.Bu ayrılış çok daha farklıydı sanki yorulduğun zaman eğilerek elimizi dizlerimize koyar soluklanırız ve gözlerimizdeki o umut artık yoktur ya işte öyle baktım arkasından....Parktan merdivenlerden aşağı inerken her attığım adım çaresizce arkamda bıraktığım sevgim,sevdiğim,şekerimden uzaklaştığım adımlardı.Bu yorgun kalp ve adımlar bir aşkı daha geride bıraktı acımasızca....